جدا مانده

عید که تمام شد، سفره هفت‌سین‌ها هم جمع شد اما من دلم برای ماهی‌هایی می‌سوزد که از حالا تا روز مردنشان مجبورند در تُنگ‌های کوچک با آب شیر زندگی کنند. از اولش هم من مخالف ماهی گرفتن بودم اما همه گفتند: سفره هفت‌سین که بی ماهی نمی‌شه! آرخش هم ماهی خریدند. دو تا ماهی توی یک تُنگ، تُنگی که با نصف یک بطری آب معدنی پر می‌شود! حالا عید تمام شده و من هر بار از جلوی ماهی‌ها می‌گذرم باید برایشان توضیح بدهم که من می‌دانم که جایشان تَنگ است و خیلی شرمنده‌ام و مدام خودم را شماتت کنم که کی میگه سفره هفت‌سین بی ماهی نمی‌شه؟!! حالا می‌خواهم ماهی‌ها را بندازم توی جدا مانده...

بعضی وقت‌ها سر بعضی مشکلات فقط می‌توانی بفهمی هنوز خدایی هست که حواست به تو باشد! حواسش هست که بنده‌اش یک تذکر نیاز دارد. گاهی انقدر دور میشوی که مهم نیست مشکلت چقدر بزرگ باشد از ته دلت می‌گویی یعنی هنوز مرا می‌خواهد! یعنی هنوز می‌خواهد برگردم! یعنی هنوز خواستنی‌ام با تمام سرکشی‌ها... چه کسی می‌تواند با دادن مشکل، یکهویی اینقدر خواستنی شود؟! چه کسی یشتر از خودش می‌تواند بفهمد دل بنده‌اش لک زده برایش... جدا مانده...

از همه جای خانه‌ها فقط تراسشان را دوست دارم! آن قسمت جدا شده و بیرون مانده از خانه که به تو اجازه می‌دهد بنشینی و چشم‌هایت را خیره کنی به افقی دور و در حلقه‌ی بی‌نهایت افکار مبهمت غوطه‌ور شوی... جدا مانده...